Bahrül Medid 4.Cilt | İbn Acibe El-Haseni

BAHRÜ’L MEDÎD(Tefsîri’l - Kur’âni’l - Mecid)

 

el-Bahrü’l-Medid fî Tefsiri’l-Kur’âni’l-Mecîd isimli tefsir, zahirî ve bâtınî ilimlerde üstat AhmedIbn Acibe el-Hasenî es-Sâzelî (k.s) ’ye aittir (1124/1809).Bu tefsir, baştan sona yüce Kur’ân’ın zahiri tefsiri ile tasavvufî işaretlerini bir arada sunan ; zahirlebatını, şeriatla hakikati, ilimle irfanı, nakille tecrübeyi, delille müşahedeyi, amelle edebi,dille gönlü, sözle askı kaynaştıran orijinal bir tefsirdir.

 

Ibn Acibe , elliye yakın eserin sahibi bir alim ve kâmil mürşit olarak bu tefsirini mürşitlerinintavsiyesi ile ömrünün son döneminde yani en verimli devresinde yazmıştır.

  

Eserin zahirî tefsir kısmı, Beyzâvî, Ebü’s-Suûd, Nesefî, Kurtûbî, Ibn Atıyye ve Ibn Cüzey gibiEhl-i sünnetin en muteber tefsirlerinden oluşmaktadır. Tasavvufî işaretlerini ise,Kuşeyrî’nin Letâifü’l-Isârât’ı, Baklî’nin Arâisü’l-Beyânı, Hikem-i Ataiyye başta olmak üzereKûtü’l-Kulûb, Ihya, Avarif gibi tasavvuf’un ana kaynaklarından yapılan nakillerle, müellifinmüşahede, tecrübe ve tavsiyeleri oluşturmaktadır.

  

Teknik Özellikler;