TÜM KATEGORİLER
Duâ: Birçok manalara gelen, arapça bir kelimedir. Çağırmak, Allah Celle Celalühüden istemek manalarına gelir.
Duâ; Kulun kendi acziyetini anlayarak, dünya ve ahiret-te, Allah-ü Teâlâya muhtaç olduğunu bilmesi ve ona ihti-yaçlarını arzetmesidir.
Duâ; Kendi kulluğunu idrak ederek, Allah Tealanın ilah olduğunu itiraf etmektir.
Duânın kabul olunmasının temeli, bâtini edeplere riayet etmektir. Onlar da, tevbe etmek, zulümle aldıklarını geri vermek, kazançta haramdan sakınmak, bütün varlığıyla Allah-u Tealanın ibadetine yönelmektir.
Duâların kabulünün şartlarından biride, iyiliği emredip, kötülükten nehyetmektir.
Emri-bil ma'ruf, nehyi anil münker yapılmayan (iyilikler emredilip, kötülükler men edilmeyen) bir toplumda, iyiler belaların defi, müslümanların galibiyyeti, günahların bağışlanması için duâ etseler de, Mevla Teala yapılan duâları kabul etmez.
Peygamber efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) bir hadis-i şeriflerinde şöyle buyuruyorlar:
“Siz her zaman iyiliği emredip kötülükten nehyediniz, yoksa Allah-ü Teâlâ başınıza bir bela gönderir de, sonra duâ etseniz de duânız kabul olunmaz.” (Tirmizi)
Duâ ancak Allah-ü Teâlâ’ya yapılır. Allah'tan başkasına duâ etmek yasaklanmıştır. Abdest alıp, duâ’dan önce sadaka vermek, namaz kılmak gibi iyi bir amel işlenebilir.
Duânın başlangıcında hemen istekler sıralanmayıp önce Allah-ü Teâlâ’ya hamd etmeli, Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem’e salat-u selam getirilmelidir.
Peygamber Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem bütün duâlarının başında mutlaka “Sübhâne Rabbiyel-aliyyil a’lel vehhâb” “ihsanı, lütfu bol olan Rabbimi teşbih ederim” dediği rivayet edilmiştir.
Kişi, duânın kabul olunacağına kesinlikle inanmalıdır. İstediğini kesin bir dille isteyip; “Dilersen beni affet, dilersen beni mağfiret et” gibi sözler söylememelidir.
Gâfil olmayan bir kalple duâ edip, duâda acele etmemek lâzımdır. Duâda acele etmek; “Ben duâ ettim, duâm kabul edilmedi” demektir.
Yalvarma, korku, sığınmayla Allah’a duâ edip aşırıya kaçan, yapmacık kelimelerden kaçınmak gerekir.
Peygamberimizden sahih olarak nakledilen duâları tercih ederek duâ etmek lâzımdır.
Duâ her zaman kabul olunur; Ancak şu zaman ve mekanlarda kabulü daha çabuk olur;
Bütün kandil gecelerinde (Mevlid, Regâib, Mirac, Beraat, Kadir gecesi) ve bayram gecelerinde:
İftar vaktinde
Peygamberimiz sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdular:
“ Şüphesiz her oruçlu için iftar vakti, elbette bir duâ vardır.”
Ezanla kamet arasında yapılan duâ reddolunmaz:
Perşembeyi, Cuma’ya bağlayan gece seher vakti yapılan duâ kabul edilir:
Çarşamba günü öğle ile ikindi arası yapılan duâlarda kabul edilir. Nitekim Câbîr İbn-i Abdillah (radıyallahu anhu) :
“Rasûlullah Sallallahu aleyhi ve sellem, Fetih mescidin de Medine-i Münevvere’de, Hendek muhârebesinin yapıldığı yerdeki en yüksek mescitte üç gün (pazartesi, salı, çarşam-ba) duâ yaptı. Çarşamba günü, iki namaz (öğle ile ikindi) arasında kabul edildi. O zaman ben, O’nun yüzünde kabul-den dolayı sevinç gördüm” buyurdu. Hazreti Câbir (radıyallahu anhü) şöyle devam etti:
“Benim başıma mühim bir iş gelse, mutlaka o saati kollar, onda duâ yapardım ve kabûlünü görürdüm.”
Zorluklar hâlinde:
Secde hâlinde (nafile namazlarda) secdede yapılan duâlar
Yolculuk ve hastalık hallerinde.
Yağmur yağarken.
Allah yolunda cihat etmek için saf tutulurken.
Kâbe-i Muazzama görüldüğünde.
Kabe-i Muazzama, Ravza-i Mutahhara , Mesicid-i Aksâ’da
Tavafta
Mültezemde (Hacer-i Esved’le Kâbe’nin kapısı arasın-da).
Beytullahın her tarafında.
Zemzem suyu içildiğinde.
Safa ve Merve (tepeleri) üzerinde.
Sa’y yaparken:
Makam-ı İbrahim arkasında:
Arafat’da.
Müzdelife’de.
Mina’da.
Şeytan taşlandığı yerlerde
Zikir meclislerinde ve dini toplantılarda.
Kur’ân-ı Kerim’i hatmettikten sonra.
Peygamberlerin ve salihlerin kabirlerinde duânın kabulü umulur.
“Kime duâ kapısı açılmış ise ona rahmet kapıları açılmış demektir. Allah’a talep edilen (dünyevi şeylerden) Allah’ın en çok sevdiği afiyettir. Henüz inmeyen bir çeşit (musibet) için faydalıdır. Kazayı sadece duâ geri çevirir. Öyle ise sizlere duâ etmek gerekir.”
“Akşamdan (abdestli olarak) temizlik üzere zikrederek uyuyan ve geceleyin de uyanıp Allah’tan dünya ve âhiret için hayır talep eden hiç kimse yoktur ki, Allah-ü Teâlâ dilediğini vermesin.”
“Her gece, Rabbimiz gecenin son üçte biri girince, dünya semasına iner (tecelli eder) ve :
“Kim bana duâ ediyorsa ona icabet edeyim. Kim benden bir şey istemişse onu vereyim, kim bana istiğfarda bulunursa, ona mağfirette bulunayım” der.” (Buhârî)
Abdullah İbn-i Amr İbni’l- s (radıyallâhu anh) buyurdular ki:
“İcâbete mazhar olmada, gâib kimsenin, gâib kimse hakkında yaptığı duâdan daha süratli olanı yoktur.” (Tirmizî)
مَنْ قَالَ:
لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ ، وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَىْءٍ قَدِيرٌ.
فِى يَوْمٍ مِائَةَ مَرَّةٍ ، كَانَتْ لَهُ عَدْلَ عَشْرِ رِقَابٍ ، وَكُتِبَتْ لَهُ مِائَةُ حَسَنَةٍ ، وَمُحِيَتْ عَنْهُ مِائَةُ سَيِّئَةٍ ، وَكَانَتْ لَهُ حِرْزاً مِنَ الشَّيْطَانِ يَوْمَهُ ذَلِكَ ، حَتَّى يُمْسِىَ ، وَلَمْ يَأْتِ أَحَدٌ بِأَفْضَلَ مِمَّا جَاءَ بِهِ إِلاَّ رَجُلٌ عَمِلَ أَكْثَرَ مِنْهُ "
“ Her kim günde yüz kere “-Lâ ilâhe illa’llahu, vahdehu lâ şerîke leh, lehü’l-mülkü ve lehü’l-hamdü ve hüve ‘alâ külli şey’in kadîr- Allah’dan başka ilâh yoktur, yalnız O vardır, O’nun eşi ve ortağı yoktur, mülk O’nundur, Hamd O’nundur, O, her şeye kadirdir” derse, bu duâ, o kimse için on köle âzat etmek sevâbına denk olur ve ona yüz iyilik yazılır, yüz kötülük de ondan silinir. O gün içinde akşama erişinceye kadar şeytan şerrinden emin olur. Ve o kimsenin bu duâyı okumasından daha fazîletli hiç bir kimse evrâd ve ezkâr getiremez. Sadece bu duâyı ondan daha çok okumuş olanlar hariç!”
