Bahrül Medid 8.Cilt | İbn Acibe El-Haseni

Bahrül Medid

 

Bahrü’l-Medid fî Tefsiri’l-Kur’âni’l-Mecîd isimli tefsir, zahirî ve bâtınî ilimlerde üstat AhmedIbn Acibe el-Hasenî es-Sâzelî (k.s) ’ye aittir. (1124/1809).

 

Bu tefsir, baştan sona yüce Kur’ân’ın zahiri tefsiri ile tasavvufî işaretlerini bir arada sunan;zahirle batını, şeriatla hakikati, ilimle irfanı, nakille tecrübeyi, delille müsahedeyi, amelleedebi, dille gönlü, sözle aşkı kaynaştıran orjinal bir tefsirdir.

  

Ibn Acibe, elliye yakın eserin sahibi bir alim ve kâmil mürşit olarak bu tefsirini mürşitlerinin tavsiyesi ile ömrünün son döneminde yani en verimli devresinde yazmıştır.

  

Eserin zahirî tefsir kısmı, Beyzâvî, Ebü’s-Suûd, Nesefî, Kurtûbî, Ibn Atiyye ve Ibn Cüzey gibiEhl-i sünnetin en muteber tefsirlerinden oluşmaktadır. Tasavvufî işaretlerini ise, Kuşeyrî’ninLetâifü’l-Isârât’ı, Baklî’nin Arâisü’l-Beyânı, Hikem-i Ataiyye başta olmak üzere Kûtü’l-Kulûb,Ihya, Avarif gibi tasavvuf’un ana kaynaklarından yapılan nakillerle, müellifin müşahede,tecrübe ve tavsiyeleri oluşturmaktadır.

  

Teknik Özellikler;